Stopień rozprzestrzeniania ognia
W rozporządzeniu Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie pojawia się termin określający stopień rozprzestrzeniania ognia. Stopień rozprzestrzeniania ognia odnosi się do elementów powierzchniowych (np. ścian czy przekrycia dachu) i liniowych (np. izolacje instalacji), a także wyjątkowo do pojedynczych wyrobów takich jak płyty warstwowe. Wyróżniamy następujące stopnie rozprzestrzeniania ognia:
- NRO – element nierozprzestrzeniający ognia;
- SRO – element słabo rozprzestrzeniający ogień;
- SIRO – element silnie rozprzestrzeniający ognia.
Przepisy wymagają, aby wszystkie elementy budynku były nierozprzestrzeniające ognia. Dopuszcza się zastosowanie rozwiązań słabo rozprzestrzeniających ogień (SRO) dla:
- elementów budynku o jednej kondygnacji nadziemnej ZL IV oraz PM, o maksymalnej gęstości obciążenia ogniowego strefy pożarowej do 500 MJ/m²;
- ścian wewnętrznych i zewnętrznych oraz elementów konstrukcji dachu i jego przekrycia w budynku PM niskim o maksymalnej gęstości obciążenia ogniowego strefy pożarowej do 1000 MJ/m²;
- ścian zewnętrznych w budynku niskim ZL IV.
Warunki Techniczne określają, które klasy reakcji na ogień odpowiadają stopniom rozprzestrzeniania ognia:
Rozprzestrzenianie
ognia przez elementy budynku z wyłączeniem ścian zewnętrznych przy działaniu
ognia z zewnątrz budynku | ||||
Nierozprzestrzeniającym ognia elementom budynku odpowiadają elementy: | Słabo rozprzestrzeniającym ogień elementom budynku odpowiadają elementy: | |||
– wykonane z wyrobów klasy reakcji na ogień, zgodnie z Polską Normą PN-EN 13501-1: A1; A2-s1, d0 A2-s2, d0; A2-s3, d0; B-s1, d0; Bs-2, d0 oraz Bs-3, d0 | – stanowiące wyrób o klasie reakcji na ogień, zgodnie z Polską Normą PN-EN 13501-1: A1; A2-s1, d0; A2-s2, d0; A2-s3, d0; B-s1, d0; B-s2, d0 oraz B-s3, d0, przy czym warstwa izolacyjna elementów warstwowych powinna mieć klasę reakcji na ogień co najmniej E | – wykonane z wyrobów klasy reakcji na ogień, zgodnie z Polską Normą PN-EN 13501-1: C-s1, d0; C-s2, d0; C-s3, d0 oraz D-s1, d0 | – stanowiące wyrób o klasie reakcji na ogień, zgodnie z Polską Normą PN-EN 13501-1: C-s1, d0; C-s2, d0; C-s3, d0 oraz D-s1, d0, przy czym warstwa izolacyjna elementów warstwowych powinna mieć klasę reakcji na ogień co najmniej E | |
Rozprzestrzenianie
ognia przez przewody i izolacje cieplne przewodów instalacyjnych stosowanych
wewnątrz budynku | ||||
Nierozprzestrzeniającym ognia przewodom wentylacyjnym, wodociągowym, kanalizacyjnym i grzewczym oraz ich izolacjom cieplnym odpowiadają: | ||||
–
przewody i izolacje wykonane z wyrobów klasy reakcji na ogień, zgodnie z
Polską Normą PN-EN 13501-1: A1L; A2L-s1, d0; A2L-s2, d0; A2L-s3, d0; BL-s1,
d0; BL-s2, d0 oraz BL-s3, d0 | –
przewody i izolacje stanowiące wyrób o klasie reakcji na ogień, zgodnie z
Polską Normą PN-EN 13501-1: A1L; A2L-s1, d0; A2L-s2, d0; A2L-s3, d0; BL-s1,
d0; BL-s2, d0 oraz BL-s3, d0, przy czym warstwa izolacyjna elementów
warstwowych powinna mieć klasę reakcji na ogień co najmniej E | |||
Rozprzestrzenianie
ognia przez przekrycia dachów | ||||
Nierozprzestrzeniającym
ognia przekryciom dachów odpowiadają przekrycia: | ||||
– klasy BROOF (t1) badane zgodnie z Polską Normą PN-ENV 1187:2004 „Metody badań oddziaływania ognia zewnętrznego na dachy”; badanie 1 | –
klasy BROOF, uznane za spełniające wymagania w zakresie odporności
wyrobów na działanie ognia zewnętrznego, bez potrzeby przeprowadzenia badań,
których wykazy zawarte są w decyzjach Komisji Europejskiej publikowanych w
Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej | |||
Wymaga podkreślenia, że
klasyfikacja wyrobów NRO w Warunkach Technicznych, jak również metody badań i
oceny, odnoszą się do początkowej fazy rozwoju pożaru. Oznacza to, że wyrób budowlany określany jako
NRO w rzeczywistym i rozwiniętym pożarze może ulec całkowitemu spaleniu, jeśli
nie jest niepalny.