Przebieg pożaru w pomieszczeniu
Pożary wewnętrzne powstające w pomieszczeniach, wydzielonych przestrzeniach są przedmiotem badań od wielu lat po dzień dzisiejszy. Opracowano skomplikowane równania charakteryzujące rozwój pożaru. w celu zrozumienia oraz opisania pożaru przedstawiono go w oparciu o towarzyszące zjawiska, tj. inicjacja i rozwój strefy spalania, powstawanie gazowych produktów spalania, wymiana energii i masy w pomieszczeniu oraz jego otoczeniu. Szybkość rozwoju pożaru w pomieszczeniu jest uzależniona w głównej mierze od rodzaju materiałów palnych, ich ilości oraz postaci w jakiej występują, wymiarów oraz układu pomieszczenia, ilości oraz wielkości otworów wentylacyjnych.
Przedstawienie przebiegu rozwoju pożaru tyczy się pomieszczeń i przestrzeni o kubaturze rzędu 100 m3
o nieskomplikowanym układzie pomieszczeń. Graficznym przestawieniem zjawiska jest wykres szybkości wzrostu temperatury
w funkcji czasu.
Ogólna charakterystyka poszczególnych faz rozwoju pożaru przestawia się następująco:
I faza – początkowa faza pożaru, w której następuje jego wzrost, a strefa spalania zlokalizowana jest w sąsiedztwie miejsca zapoczątkowania. Następuje wzrost temperatury, a pomieszczenie zostaje wypełniane produktami spalania. Wzrost pożaru kontrolowany jest przez ilość materiału palnego. Jeżeli ilość paliwa będzie niewystarczająca pożar zgaśnie. w przeciwnym przypadku temperatura w pomieszczeniu osiągnie wartość krytyczną, która zapoczątkuje
zjawisko rozgorzenia.
II faza – faza pożaru w pełni rozwiniętego, w której cały materiał palny objęty jest pożarem, a temperatura w pomieszczeniu osiąga maksymalną wartość. w związku z powyższym na tym etapie pożar jest pod kontrolą wentylacji. Jeżeli ilość utleniacza będzie ograniczona pożar przejdzie w kolejną fazę. w przypadku nieograniczonego dostępu powietrza do pomieszczenia pożar będzie się rozprzestrzeniał.
III faza – faza wygasania pożaru, której początek ma miejsce w chwili spadku temperatury w pomieszczeniu, a koniec to wygaszenie. Charakterystyczny dla tej fazy jest wzrost optycznej gęstości dymu. Często spotyka się wprowadzenie jeszcze jednej fazy rozwoju pożaru pomiędzy fazą I i II. Szybkie przejście pożaru powierzchniowego w objętościowy definiowane jest jako Flashover, czyli rozgorzenie. Czas trwania tego zjawiska jest relatywnie krótki, toteż zostało ono symbolicznie uwzględnione na wykresie